Η εμπειρία των Πατέρων της Εκκλησίας
Η Αγία Γραφή αποτελεί το πρώτο σώμα των εκκλησιαστικών κειμένων. Ένα δεύτερο σώμα είναι το “πατερικό”. Οι Πατέρες της Εκκλησίας όσες φορές χρειάζεται να μιλήσουν στους ανθρώπους για τον Θεό, καταγράφουν τη δική τους εμπειρία σχέσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος, η οποία συγκλήθηκηκε για να απαντήσει στον Άρειο, ο οποίος αμφισβητούσε τη Θεότητα του Χριστού. Σε αυτήν τη Σύνοδο δύο πρόσωπα παίζουν χαρακτηριστικό ρόλο: ο Μέγας Αθανάσιος και ο Άγιος Σπυρίδων.
Ο μεν πρώτος προσπαθεί με λόγο να διατυπώσει αυτό που βιώνει η Εκκλησία, δηλαδή ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, αλλά ο Άρειος δεν πείθεται. Στη συνέχεια, ο Άγιος Σπυρίδων πήρε ένα κεραμίδι, το έδειξε στον Άρειο και μπροστά στα μάτια του Αρείου, το κεραμίδι αποσυντέθηκε κι εμφανίστηκαν τα τρία στοιχεία, από τα οποία είχε συντεθεί.
Οι δύο αυτοί άνθρωποι δεν ήταν προσυνεννοημένοι, αλλά είχαν κοινή εμπειρία, παρόλο που ζούσαν σε εντελώς διαφορετικούς τόπους. Και οι δύο μεταχειρίστηκαν την εμπειρία που είχαν σε σχέση με τον Θεό, ότι δηλαδή ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος, ενώ ο Άρειος μη έχοντας αυτήν την εμπειρία, αρνήθηκε να το αποδεχθεί.
Με τον π. Γρηγόριο Παπαθωμά
