Οι αισθήσεις στην ορθόδοξη παράδοση
Σε ένα κείμενο τετάρτου αιώνα, το οποίο αποδίδεται στον Άγιο Κύριλλο Ιεροσολύμων, με τίτλο “Πώς θα προσέλθω στη Θεία Κοινωνία”, ο Άγιος αναφέρει χαρακτηριστικά (επειδή εκείνη την εποχή μεταδιδόταν ξεχωριστά το Σώμα από το Αίμα): “Κάνε την αριστερή σου παλάμη θρόνο για τη δεξιά και δέξου τη μερίδα του Αγίου Σώματος. Κοίταξε αυτή τη μερίδα και φερ’ τη στο στόμα σου.” Βλέπουμε ότι οι αισθήσεις στην ορθόδοξη παράδοση μετέχουν πλήρως.
Σε αντίθεση με τον δυτικό χριστιανικό κόσμο, όπου υπήρξε μία εντατική προσπάθεια να περιοριστεί η μετοχή των αισθήσεων. Έτσι το Άγιο Σώμα μετατράπηκε σε ένα άγευστο άζυμο ψωμί (γνωστό ως ostia), ώστε να μην προκαλεί τις αισθήσεις, ενώ το Άγιο Ποτήριο το οποίο δεν μπορούσε να αλλοιωθεί, το στερήθηκαν οι λαϊκοί.
Αντίθετα, στην ορθόδοξη παράδοση προσπαθούμε το πρόσφορο να είναι το πιο νόστιμο ψωμί και το κρασί που θα προσφέρουμε από τα πιο γευστικά. Η Θεία Λειτουργία είναι η μόνη πράξη που είναι πραγματική και ψηλαφητή με τις αισθήσεις και με την οποία μπορούμε να κοινωνήσουμε με την παρουσία του Χριστού. Γι’ αυτό και οι Απόστολοι, όταν τους απαγορεύθηκε να κηρύττουν στον ναό, γύρισαν και είπαν: “Εμείς δεν μπορούμε να μην λέμε αυτά που είδαμε, ακούσαμε και που τα χέρια μας ψηλάφισαν”.
Με τον Δημήτρη Μαυρόπουλο
