Το γεγονός των Χριστουγέννων

Για να γνωρίσεις έναν τόπο, πρέπει να ταξιδέψεις. Πώς θα γνωρίσεις την Βηθλεέμ αν δεν «ταξιδέψεις» μέχρι εκεί; Πώς αλλιώς θα μάθεις πού είναι ή πώς η Βηθλεέμ από χωριό έγινε γεγονός; Πώς έγινε χώρος της καρδιάς μας; Πώς θα προσεγγίσεις το σπήλαιο, αν δεν γίνεις ταπεινός ποιμένας; Πώς θα καταλάβεις τι σημαίνει το γεγονός των Χριστουγέννων, αν δεν δεις τη φτώχεια του σπηλαίου; Πώς θα αντικρίσεις με τα μάτια της ψυχής σου την αγάπη του άπειρου Θεού που ενδύθηκε την ανθρώπινη φύση; Πώς θα χωρέσεις στον νου σου όλο αυτό το μυστήριο; Χριστούγεννα! Η ενσάρκωση του Θεού. Ο άχρονος μπαίνει στον χρόνο και «χωράει» μέσα σε αυτόν, ο αχώρητος λαμβάνει την ανθρώπινη σάρκα και «χωράει» μέσα σε αυτήν.

Γιατί αυτός που με έναν λόγο έβαλε τάξη στην αταξία και δημιούργησε «εκ του μηδενός» το άπειρο σύμπαν, δεν το έκανε πάλι;

Τότε δημιούργησε απ’ το μηδέν. Τώρα το δημιούργημα αρρώστησε και πρέπει να το σώσει σαν Γιατρός. Γι’ αυτό προσέλαβε το σώμα του ανθρώπου, το σώμα που είχε δημιουργήσει με τον Λόγο του, γιατί αυτό είχε ανάγκη της θεότητας. Γιατί καταστρεφόταν και πέθαινε και μαζί με αυτό, όλη η κτίση. Γι’ αυτό έλαβε σώμα ανθρώπινο σαν «όργανο» και μέσο θεραπείας της κτίσεως.

Αν ο θάνατος και η φθορά ήταν έξω απ’ το σώμα του ανθρώπου, θα μπορούσε και πάλι με μια προσταγή να δοθεί ζωή. Η φθορά και ο θάνατος όμως ήταν μέσα στο σώμα σαν κατακτητές. Έτσι, χρειαζόταν η ζωή να αναμειχθεί με το άρρωστο σώμα, το σώμα να ντυθεί τη Ζωή και να αποβάλει τη φθορά. «Γι’ αυτό έγινε άνθρωπος» λέει ο Μέγας Αθανάσιος «για να συμπλεχτεί το άρρωστο σώμα με τη Ζωή, να μην εγκαταλειφθεί στην τύχη του θανάτου, να αναστηθεί και να μείνει αθάνατο, να συναναστηθεί το σώμα και να εξαφανιστεί ο θάνατος».

Το γεγονός των Χριστουγέννων είναι φοβερό και το μυστήριο μεγάλο!

Από την πρώτη νύχτα της Βηθλεέμ, ωστόσο, καιροφυλαχτούσε ο Ηρώδης. Φόνευσε όλα τα νήπια, για να εξαφανίσει τη ζωή. Φόνευσε όλα τα νήπια, για να σβήσει την παρουσία Του. Κι από τότε σε κάθε εποχή, ο Ηρώδης αλλάζει μορφή. Σήμερα θέλει να σβήσει τη Γιορτή, το γεγονός, να φονεύσει το Νήπιο στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Κρατά τη γιορτή, αλλά δεν θέλει τον Χριστό. Θέλει το γενέθλιο, αλλά δεν θέλει το Γεννηθέν. Θέλει τις διακοπές, αλλά όχι ως Χριστουγεννιάτικες. Θέλει τραπέζια και ρεβεγιόν, αλλά δεν θέλει την Εκκλησία, ούτε την κοινωνία με τον Χριστό.

Παρ’ όλα αυτά, τα Χριστούγεννα είναι εδώ. Μες στις καρδιές των λίγων, όπως κι εκείνη τη βραδιά στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Είναι αυτοί οι λίγοι που ενώνουν τις ψαλμωδίες με τους Αγγέλους. Μοιάζουν στην ψυχή σαν τους ποιμένες και αγωνιούν για την αλήθεια σαν τους Μάγους. Αυτοί που ξέρουν πως από ‘κείνη τη βραδιά, το βράδυ της Βηθλεέμ, άρχισε η σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Είναι αυτοί που προσδοκούν να «σκηνώσει ἐν ἡμῖν».

Αυτός που «ἐγενήθη ἐκ Παρθένου, σήμερον ἐστί μεθ’ ἡμῶν». Σήμερον, αλλά και πάσας τας ημέρας της ζωής ημών.

π. Ε.