Ο Σταυρός του Κυρίου

Η αγάπη του Θεού για τον κόσμο εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως μέσα στην ανθρώπινη ιστορία. Ο εκούσιος όμως θάνατός Του δια του Σταυρού αποτελεί την κορυφαία εκδήλωση αυτής της αγάπης Του. Έτσι ώστε ο Σταυρός να ταυτιστεί με τον Χριστό και την αγάπη Του για τον άνθρωπο, να γίνει το όργανο της φανέρωσης της δόξας Του που είναι η αγάπη και η ευσπλαχνία. Έγινε το «σημείο» του Χριστού· Το «σημάδι», δια του οποίου Τον αναγνωρίζουμε και παράλληλα το «μέσον», μέσω του οποίου οι πιστοί αναγνωρίζονται μεταξύ τους.

Όπου ο Χριστός, εκεί και ο Σταυρός Του.

Η χάρις του συμβόλου του Σταυρού οφείλεται στο ότι ο Σταυρός του Χριστού έγινε το θυσιαστήριό Του. Η «Αγία Τράπεζα», πάνω στην οποία προσέφερε τον εαυτό του, ως θύτης και ως θύμα.

Ο Σταυρός είναι όμως και τρόπος ζωής.

Ο Σταυρός δεν αποτελεί μόνο το σύμβολο της θυσίας και της αγάπης, αλλά είναι και τρόπος ζωής των πιστών, με βαθύτερο νόημα για την ύπαρξή τους. Όπως δεν νοείται Χριστός χωρίς τον Σταυρό Του, την ευσπλαχνία Του, έτσι δεν νοείται και αληθινός Χριστιανός χωρίς συμμετοχή στον Σταυρό του. Γιατί ο Σταυρός του Χριστού και η Ανάσταση είναι «χορηγοί ζωής» στον άνθρωπο.

Τι σημαίνει όμως ζω σταυρικά;

Σημαίνει: σταυρώνω τον παλαιό άνθρωπο με τα πάθη του. Πρωτίστως το πάθος της φιλαυτίας και του εγωκεντρισμού. Κάνω αγώνα να βγάλω τον εαυτό μου από «το κέντρο του κόσμου», όπου τον έχω τοποθετήσει, και να εγκαταλείψω τη φιληδονία, τη φιλοδοξία και τη φιλαργυρία μου. Ανοίγομαι στον Θεό και στον συνάνθρωπό μου.

Σημαίνει: υπομένω τις ακούσιες δοκιμασίες ως ευκαιρίες για συμπόρευση με τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο. Υπομένω την αρρώστια, τον θάνατο, την αδικία, τον διωγμό, τη φτώχεια ως ευκαιρίες για την πνευματική μου τελείωση, μέσα σε μια άλλη θεώρηση του κόσμου. Ατενίζω τον Σταυρό  και βλέπω και την Ανάσταση Του.

Βιώνω την Σταύρωση αλλά προσδοκώ την Ανάσταση.

Ζω σταυρικά σημαίνει, τέλος, ότι αντιλαμβάνομαι πως για τη συνάντηση με τον Θεό και την Χάρη του χρειάζεται αγώνας κάθαρσης και ειλικρινούς μετανοίας, για να ξεριζωθεί ο παλαιός άνθρωπος και να δώσει την θέση του στον νέο άνθρωπο, τον «κατά Χριστόν».

Ο Σταυρός είναι παράδοξο μυστήριο.

Το υπέρλογο μυστήριο του Σταυρού κατανοείται μόνο με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το αληθινό νόημά του αποκαλύπτεται μέσα από την Ανάσταση του Κυρίου και βιώνεται στη ζωή κάθε πιστού, με τη μετοχή του στα μυστήρια της Εκκλησίας. Μόνο η  βίωση του Σταυρού ως τρόπου ζωής ανακαινίζει τον άνθρωπο και μεταμορφώνει την αγάπη του από φίλαυτη σε ανιδιοτελή. Μόνο δια του Σταυρού ως τρόπου ζωής, μπορεί να οικειοποιηθεί ο άνθρωπος τη Χάρη του Θεού. Ειδικά η μέθεξη της Χάριτος του Θεού στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας έρχεται σε συνδυασμό με την άσκηση, τον αγώνα μας και την εκούσια σταύρωσή μας. Υπάρχει δε μια ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα στον Σταυρό και το Άγιο Πνεύμα. Ο Σταυρός είναι ο ανθρώπινος αγώνας, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι η εξαγιάζουσα θεία δύναμη…

Ο Σταυρός είναι όπλον εναντίον του διαβόλου.

Γιατί ο Σταυρός είναι το «σημείο του Υιού του ανθρώπου», αλλά και γιατί μόνο δια του Σταυρού, δηλαδή με τον σταυρικό τρόπο ζωής, εξημερώνονται τα πάθη και προσανατολίζεται ο άνθρωπος στην πραγματική του σχέση με τον Θεό και τον κόσμο.

Η εποχή μας και ο Σταυρός.

Η ζωή χωρίς θυσία και αγάπη δεν έχει νόημα. Ζούμε σε μια εποχή αντισταυρική. Πνευματικά κυριαρχεί η φιλαυτία και, μάλιστα, χωρίς ηθικούς φραγμούς. Ζούμε σε έναν κόσμο αυτοκαταστροφικό και η Εκκλησία μας οφείλει να διδάξει, να αποκαλύψει τον σταυρικό τρόπο ζωής: την άσκηση, τη θυσία, την αγάπη και την προσφορά. Είναι χρέος επιτακτικό και ανάγκη. Γιατί είναι ο μόνος τρόπος να λυτρωθεί ο άνθρωπος, προστατευόμενος από την αυτοκαταστροφή του. Υψώνοντας τον Σταυρό υψώνουμε την ελπίδα, για να ζήσει ο κόσμος.

π. Ε.