Στη σκιά της ιτιάς
«σκορπίζοντας έτσι τη δροσιά και τη χαρά του ουρανού»
Στη σκιά της ιτιάς
Είμαι τόσο δυνατή,
οι ρίζες μου είναι βαθιά μέσα στη γη
και δεν φοβάμαι ούτε τις θύελλες
ούτε τους ανέμους.
Στέκω, όμως, γονυπετής και προσκυνώ τον πλάστη και δημιουργό μου για τα δώρα του.
Τα κλαδιά μου ξέπλεκα σαν αχτένιστα μαλλιά,
τα αφήνω να χαϊδεύουν και να σκουπίζουν τη γη,
την ποτισμένη από τον πόνο και τα δάκρυα των ανθρώπων,
σκορπίζοντας έτσι τη δροσιά και τη χαρά του ουρανού.
π. Ε.
(Visited 330 times, 1 visits today)
