Προσδοκώ

Περαστικός στην έρημο
όχι την ευλογημένη, άγονη·
μα την κατάφυτη δαιμονική.

Πρόσωπα πλαστικά,
λησμονημένα,
κατασπαραγμένα από τον αχόρταγο δράκο
της ματαιότητας.
Μνήμες νωπές, μα ψεύτικες
ντυμένες με παρδαλά χρώματα
άνοστες και ξένες.

Μνήμη…
Μια παραλία έρημη άλλοτε ειδύλλιο ευλαβών ερωτευμένων
τώρα στέκει βιασμένη από τουρίστες αλαζονικούς.
Πάτρια γη…
Χώμα άλλοτε νοτισμένο με δάκρυα παιδικά,
τώρα ασφαλτωμένο, ρημαγμένο,
καμμένο μεθοδικά, έτσι που τίποτε πια να μη φυτρώνει.
Σπασμένη κι η εικόνα,
μισή στον γκρεμισμένο τείχο.
Ο Άη Γιώργης σφάζει τον δράκο
που τόσους μας έχει σφάξει.

Μόνη ερώτηση σε ξένο
και μόνη απάντηση
Προσδοκάς;
Προσδοκώ
χάδι ανίερο στον ιερό μας θάνατο
Προσδοκάς;
Προσδοκώ
φίλημα στα χείλη ευλαβικό και δάκρυ
Προσδοκώ…

Α. Βάνιας