Εν λάκκω κατωτάτω
Κατάλυμα ευρύχωρα στενό άλλωστε φεύγεις αύριο· ή μήπως όχι;
Ποίηση42 Άρθρα
Ταξίδι δειλό
Μην τρέχεις, πρέπει να αντέξεις ως το τέλος γιατί αυτό είναι το χρονικό μιας θέλησης
Νέα ιδέα
“…σε βλέπω πάλι να γυρίζεις, να ψάχνεις να βρεις την πρόταση που δεν άκουσες ακόμα, τον λόγο που δεν αρθρώθηκε ποτέ.”
Ἡ ὠδή τῆς μικρῆς φλόγας
Ἕνα τόσο δά μικρό φωτάκι καί κρύβεις μέσα σου τή δύναμη μυριάδων ἡλίων…
Συμπαντικό αἴνιγμα
«δέν φθάνει ὁ χῶρος γιά νά χωρέσει τόν Ἀχώρητο, ἀκόμα καί ἡ αἰωνιότητα εἶναι μικρή μπροστά στήν αΐδιο παρουσία Σου»
Απελπισία
«Δέν ἔχουν τί νά ῥίξουν στό χῶμα τοῦ Παραδείσου»
Το δάκρυ
Όταν κανείς δεν κλαίει, κλαίει ο ουρανός γι’ αυτόν.
Κρίσης στιγμές
«η στιγμή που όλα φτάνουν στα όριά τους και δεν έχεις πια άλλη επιλογή»
Στη σκιά της ιτιάς
«σκορπίζοντας έτσι τη δροσιά και τη χαρά του ουρανού»
Μέχρι το Πάσχα
Η φωνή μου αντηχεί στο εκκλησάκι και σε ρωτάω: «Τι περιμένεις;»
Ἡ ἀγάπη
«Ἀγαπῶ ἄρα ὑπάρχω καί ὑπάρχω ὅσο ἀγαπῶ.»
Πνευματική ἀνωριμότητα
«Δέν ἔμαθα ἀκόμα να πετῶ μέ τούς ἀγγέλους στό δοξολογικό στερέωμα.»