Οι μακαρισμοί της Αγάπης

Οι μακαρισμοί της Αγάπης

Συμεών του Νέου Θεολόγου

Ω Αγάπη παμπόθητε, μακάριος αυτός που σε δέχτηκε, γιατί δεν μπορεί πια να ποθήσει καμία ομορφιά γήϊνη.
Μακάριος αυτός που τυλίχτηκε στα δίχτυα σου από έρωτα θείο, γιατί αυτός θα αρνηθεί όλο τον κόσμο και ενώ θα πλησιάζει όλους τους ανθρώπους καθόλου δεν θα μολύνεται.
Μακάριος αυτός που τρυφερά φιλάει τα κάλλη σου και τα απολαμβάνει με πόθο ατέλειωτο, γιατί θα αγιασθεί ψυχικά από το αμόλυντο νερό και αίμα που στάζει από Σένα.
Μακάριος αυτός που με λαχτάρα σε καταφιλά, γιατί θα αλλοιωθεί την καλή αλλοίωση πνευματικά και θα ευφρανθεί ψυχικά, γιατί εσύ είσαι η Χαρά η ανέκφραστη.
Μακάριος αυτός που σε απέκτησε, γιατί τους θησαυρούς του κόσμου καθόλου δεν θα λογαριάσει, γιατί αλήθεια εσύ είσαι ο Πλούτος ο άφθονος.
Μακάριος και τρισμακάριος κι αυτός που Εσύ συντροφεύεις· γιατί φαινομενικά θα ζει μέσα στην καταφρόνια, μα απ’ όλους τους ενδόξους της γης θα είναι ενδοξότερος και από όλους τους τιμίους τιμιότερος και σεμνότερος.
Αξιέπαινος αυτός που σε καταδιώκει, ακόμη περισσότερο αυτός που σε βρήκε.
Μακάριος αυτός που αγαπήθηκε από σένα, που τον δέχθηκες στους κόλπους σου, που διδάχθηκε από σένα, που κατοίκησε σε σένα, που τράφηκε από σένα για τροφή τον Χριστό τον Αθάνατο, τον Χριστό τον Θεό μας.

Ω Αγάπη θεία, πού περικλείεις τον Χριστό; Πού τον κρύβεις;

Γιατί παίρνεις τον Σωτήρα του κόσμου και απομακρύνεσαι από εμάς; Άνοιξε και για μας τους ανάξιους μια πορτούλα, για να δούμε κι εμείς τον Χριστό που υπέφερε για χάρη μας και να πιστέψουμε στο έλεός Του ότι δεν θα πεθάνουμε πια, από τη στιγμή που Τον είδαμε.

Άνοιξε για χάρη μας Αγάπη, εσύ που έγινες η θύρα που έκανε Εκείνον να φανερωθεί με σάρκα, εσύ που ανάγκασες τα άφθονα και αβίαστα σπλάχνα του Δεσπότη μας να βαστάξουν τις αμαρτίες και τις αρρώστειες όλων ανεξαιρέτως και μη μας απορρίψεις λέγοντας: “Δεν σας γνωρίζω”. Έλα μαζί μας, για να μας γνωρίσεις. Γιατί σου είμαστε ακόμη άγνωστοι.

Ας συγχωρηθούμε από σένα, Αγία Αγάπη.

Μέσα από εσένα ας οδηγηθούμε στην απόλαυση των αγαθών του Δεσπότη μας. Στη γλύκα αυτών των αγαθών φτάνει κανείς μόνο μέσα από σένα. Γιατί αυτός που δεν σ’ αγαπά όπως πρέπει και δεν αγαπιέται όπως χρειάζεται από σένα, μπορεί μεν να τρέχει, όμως δεν σε έχει φτάσει. Και κάθε ένας που τρέχει πριν τελειώσει τον δρόμο του είναι αμφίβολος. Αυτός όμως που σε κατέλαβε ή που καταλήφθηκε από Σένα είναι βέβαιος σε όλα, επειδή Εσύ είσαι η εκπλήρωση του Νόμου· Εσύ που με έχεις περικυκλώσει, που με καταφλέγεις και με πόνους καρδιάς μου ανάβεις αμέτρητο πόθο για τον Θεό, τους αδελφούς και τους πατέρες μου.

Εσύ είσαι η Διδάσκαλος των προφητών, η Βοηθός των αποστόλων, η Δύναμη των μαρτύρων, η Έμπνευση των πατέρων και των διδασκάλων, η Τελείωση όλων των Αγίων και αυτή που τώρα δα με ωθεί στην παρούσα διακονία.

Οι μακαρισμοί της Αγάπης – Συμεών Νέος Θεολόγος, Λόγος α’ (21)
© Απόδοση στη Νεοελληνική – Επιλογή των αποσπασμάτων: www.epiaspalathon.gr (2018)