Απόστολος Κυριακής 6 Αυγούστου 2017

Της Μεταμορφώσεως (Β΄ Πέτρ. 1.10-19).

Ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε. Οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διὸ οὐκ ἀμελήσω ἀεὶ ὑμᾶς ὑπομιμνήσκειν περὶ τούτων, καίπερ εἰδότας καὶ ἐστηριγμένους ἐν τῇ παρούσῃ ἀληθείᾳ. Δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι, ἐφ ̓ ὅσον εἰμὶ ἐν τούτῳ τῷ σκηνώματι, διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει, εἰδὼς ὅτι ταχινή ἐστιν ἡ ἀπόθεσις τοῦ σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσέ μοι. Σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε ἔχειν ὑμᾶς μετὰ τὴν ἐμὴν ἔξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι. Οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ ̓ ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος. Λαβὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης, οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα, καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ ἐνεχθεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ. Καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον, ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν,

Απόδοση στη Νεοελληνική

«Και αυτήν τη φωνή εμείς την ακούσαμε να έρχεται από τον Ουρανό…».

Αδελφοί, πρόθυμα φροντίστε να διασφαλίσετε την κλήση και την εκλογή σας [από τον Θεό]. Διότι εάν πράττετε έτσι, δεν θα υποπέσετε ποτέ σε κανένα πταίσμα. Έτσι λοιπόν θα σας χορηγηθεί πλούσια η είσοδος στην αιώνια Βασιλεία του Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό δεν θα αμελήσω ποτέ να σας υπενθυμίζω για αυτά, μολονότι βέβαια τα γνωρίζετε και είστε σταθεροί στην αλήθεια αυτή [που διδαχθήκατε]. Και νομίζω ότι σωστό είναι, όσο χρόνο βρίσκομαι σε αυτήν τη ζωή, να σας διεγείρω με τις υπομνήσεις μου, επειδή γνωρίζω ότι γρήγορα θα εγκαταλείψω αυτό το σώμα, όπως άλλωστε και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μου αποκάλυψε. Γι’ αυτό και θα φροντίσω να μπορείτε πάντοτε, μετά τη δική μου αναχώρηση, να τα ανακαλείτε αυτά στη μνήμη σας. Διότι δεν σας κάναμε γνωστή τη δύναμη και την παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, βασιζόμενοι σε επιδέξια λόγια [ανθρώπινης σοφίας], αλλά επειδή γίναμε μάρτυρες με τα ίδια μας τα μάτια του μεγαλείου του. Πράγματι, αφού έλαβε από τον Θεό Πατέρα τιμή και δόξα, καθώς ακούστηκε από τη μεγαλοπρεπή [θεία] δόξα μια τέτοια φωνή γι’ αυτόν: «αυτός είναι ο υιός μου ο αγαπητός, [τον οποίο αποδέχομαι απόλυτα και] με τον οποίο είμαι πλήρως ευχαριστημένος». Και αυτήν τη φωνή εμείς την ακούσαμε να έρχεται από τον Ουρανό, καθώς βρισκόμασταν μαζί του στο όρος το άγιο. Και έχουμε [έτσι] ακόμα μεγαλύτερη βεβαιότητα για τον προφητικό λόγο, τον οποίο καλώς κάνετε που κρατείτε σαν άλλο λύχνο που φέγγει σε τόπο άνυδρο, μέχρι να γλυκοχαράξει η ημέρα και να ανατείλει το αστέρι της αυγής στις καρδιές σας.»

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2017)