Απόστολος Κυριακής 25 Ιουνίου 2017

Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Αφού λοιπόν λάβαμε τη δικαίωση [τον αγιασμό δηλαδή] εκ της πίστεως, έχουμε ειρήνη με τον Θεό, δια μέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος [ακριβώς] μας έφερε, με την πίστη, στην χάρη αυτήν, στην οποία έχουμε πλέον σταθεί [στερεωθεί] και καυχόμαστε, έχοντας την ελπίδα της δόξας του Θεού. Όχι μόνο αυτό όμως, αλλά καυχόμαστε και στις θλίψεις μας, γνωρίζοντας καλά, ότι η θλίψη φέρνει σιγά-σιγά την υπομονή, η δε υπομονή την δοκιμασμένη αρετή, η δοκιμή με τη σειρά της την ελπίδα, η δε ελπίδα [αυτή] δεν ντροπιάζει [αυτόν που την έχει, απογοητεύοντάς τον], διότι η αγάπη του Θεού έχει εκχυθεί στις καρδιές μας [πλημμυρίζοντάς τες], με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος που μας δόθηκε. Επιπλέον, ο Χριστός, όταν ακόμα εμείς ήμαστε ασθενείς [πνευματικά], στον κατάλληλο καιρό [που είχε ορίσει η Πρόνοια του Θεού], πέθανε για χάρη [ανθρώπων] ασεβών. [Και κανονικά] με δυσκολία μεγάλη μπορεί να θυσιαστεί κάποιος για έναν δίκαιο· [ακριβώς] υπέρ του καλού μόλις που τολμά κάποιος να πεθάνει [θυσιάζοντας τη ζωή του γι’ αυτόν]. Όμως ο Θεός έδειξε την αγάπη που έχει για εμάς, καθώς, ενώ εμείς ήμαστε ακόμη τότε αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας. Πολύ περισσότερο λοιπόν, αφού τώρα πια έχουμε δικαιωθεί με το αίμα αυτού, θα σωθούμε μέσω αυτού, από τη [μελλοντική] οργή [από την Μέλλουσα Κρίση δηλαδή]. Διότι εάν, ενώ ήμαστε εχθροί με τον Θεό [χωρισμένοι δηλαδή από αυτόν], μέσω του θανάτου του Υιού αυτού, συμφιλιωθήκαμε μαζί του, πολύ περισσότερο τώρα που έχουμε συμφιλιωθεί, θα σωθούμε, με τη ζωή που αυτός παρέχει [θα κληρονομήσουμε δηλαδή την αιώνια ζωή].

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2017)