Απόστολος Κυριακής 25.2.2018 - Α´ Νηστειών: της Ορθοδοξίας

Κυριακή Α´ Νηστειών – Της Ορθοδοξίας (Εβρ. 11.24-26, 32-40)

Ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν.

Πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν μισθαποδοσίαν. Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Διότι απέβλεπε στην θεία ανταπόδοση.

Με πίστη ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να λέγεται γιος της κόρης του Φαραώ, προτιμώντας περισσότερο να κακοπαθαίνει μαζί με τον λαό του Θεού παρά να έχει πρόσκαιρη απόλαυση από την αμαρτία, επειδή θεώρησε την περιφρόνηση και τον χλευασμό για τον Χριστό ως μεγαλύτερο πλούτο από τους θησαυρούς της Αιγύπτου. Διότι απέβλεπε στην [θεία] ανταπόδοση. Και τι να λέω ακόμα; Θα με πάρει αλήθεια ο χρόνος να διηγούμαι για τον Γεδεών, τον Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ιεφθάε, τον Δαβίδ και τον Σαμουήλ και τους προφήτες, οι οποίοι μέσω της πίστης κατανίκησαν βασίλεια, ενήργησαν [με] δικαιοσύνη, πέτυχαν [να εκπληρώσει ο Θεός] τις επαγγελίες [του], έφραξαν στόματα λιονταριών, έσβησαν τη δύναμη του πυρός, διέφυγαν από τον κίνδυνο των μαχαιριών, έγιναν δυνατοί από αρρώστιες, έγιναν ισχυροί στον πόλεμο [και] έτρεψαν σε φυγή στρατεύματα ξένων. Γυναίκες έλαβαν [πίσω] τους νεκρούς τους αναστημένους. Άλλοι πάλι βασανίστηκαν με το [βασανιστικό όργανο] «τύμπανο», χωρίς να δέχονται να γλιτώσουν, [και αυτό] για να πετύχουν την [ασύγκριτα] καλύτερη ανάσταση. Και άλλοι δοκίμασαν εμπαιγμούς και μαστιγώσεις, ακόμα και δεσμά και φυλακή. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, πέθαναν με θανάτωση από μαχαίρι, περιέρχονταν [ενδεδυμένοι] με ενδύματα από δέρμα προβάτου, με δέρματα αιγών, υφιστάμενοι στερήσεις, θλιβόμενοι, υποβαλλόμενοι σε κακουχίες. Αυτοί, των οποίων ο κόσμος δεν ήταν άξιος. Περιπλανώμενοι στις ερημιές και στα όρη και στα σπήλαια και στις τρύπες της γης. Και όλοι αυτοί, αν και έδωσαν μαρτυρία μέσω της πίστης [τους], δεν έλαβαν την επαγγελία, επειδή ο Θεός είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για εμάς, για να μην τελειοποιηθούν [εκείνοι] χωρίς εμάς.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2018)