Απόστολος Κυριακής 21 Μαΐου 2017

Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Παῦλον ἔφη· ἐπιτρέπεταί σοι ὑπὲρ σεαυτοῦ λέγειν. τότε ὁ Παῦλος ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἀπελογεῖτο· Ἐν οἷς καὶ πορευόμενος εἰς τὴν Δαμασκὸν μετ᾿ ἐξουσίας καὶ ἐπιτροπῆς τῆς παρὰ τῶν ἀρχιερέων, ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους· πάντων δὲ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρός με καὶ λέγουσαν τῇ ἑβραΐδι διαλέκτῳ· Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. ἐγὼ δὲ εἶπον· τίς εἶ, Κύριε; ὁ δὲ εἶπεν· ἐγώ εἰμι Ἰησοῦς ὃν σὺ διώκεις. ἀλλὰ ἀνάστηθι καὶ στῆθι ἐπὶ τοὺς πόδας σου· εἰς τοῦτο γὰρ ὤφθην σοι, προχειρίσασθαί σε ὑπηρέτην καὶ μάρτυρα ὧν τε εἶδες ὧν τε ὀφθήσομαί σοι, ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐθνῶν, εἰς οὓς ἐγώ σε ἀποστέλλω ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπὶ τὸν Θεόν, τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ. Ὅθεν, βασιλεῦ Ἀγρίππα, οὐκ ἐγενόμην ἀπειθὴς τῇ οὐρανίῳ ὀπτασίᾳ, ἀλλὰ τοῖς ἐν Δαμασκῷ πρῶτον καὶ Ἱεροσολύμοις, εἰς πᾶσάν τε τὴν χώραν τῆς Ἰουδαίας καὶ τοῖς ἔθνεσιν ἀπαγγέλλω μετανοεῖν καὶ ἐπιστρέφειν ἐπὶ τὸν Θεόν, ἄξια τῆς μετανοίας ἔργα πράσσοντας.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Τότε ο βασιλιάς Αγρίππας είπε προς τον Παύλο: «Σου επιτρέπεται να απολογηθείς υπέρ του εαυτού σου». Τότε ο Παύλος, εκτείνοντας το χέρι του, απολογήθηκε: «(…) ενώ επιτελούσα το έργο αυτό και πορευόμουν προς τη Δαμασκό, έχοντας εξουσία και έγκριση από τους αρχιερείς [να καταδιώξω τους εκεί Χριστιανούς], κατά το μεσημέρι, καθώς βρισκόμουν καθ’ οδόν, είδα, βασιλιά, φως από τον ουρανό να λάμπει γύρω από εμένα και από τους συνοδοιπόρους μου, το οποίο ήταν πιο λαμπρό και από τον ήλιο. Και ενώ όλοι πέσαμε κάτω στη γη, άκουσα μια φωνή να μιλά προς εμένα και να λέει στην εβραϊκή γλώσσα: “Σαούλ, Σαούλ, γιατί με καταδιώκεις; Είναι σκληρό για σένα, να κλωτσάς στα καρφιά.” Κι εγώ είπα: “Ποιος είσαι, Κύριε;”. Κι εκείνος είπε: “Εγώ είμαι ο Ιησούς, τον οποίο εσύ καταδιώκεις. Αλλά σήκω και στάσου στα πόδια σου. Γι’ αυτόν τον λόγο σου φανερώθηκα, για να σε καταστήσω υπηρέτη και μάρτυρα τόσο εκείνων που [τώρα] είδες όσο και εκείνων που θα σου αποκαλύψω [στο μέλλον], ενώ θα σε γλιτώνω από [τους κινδύνους που θα διατρέξεις από] τον λαό [των Ιουδαίων] και από τα έθνη, στα οποία εγώ σε αποστέλλω, για να διανοίξεις τους οφθαλμούς τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως και από την εξουσία του σατανά στον Θεό, για να λάβουν άφεση αμαρτιών και την κληρονομία που θα λάβουν όσοι αγιάσθηκαν με την πίστη προς εμένα.” Έτσι, βασιλιά Αγρίππα, δεν έγινα ανυπάκουος σε αυτό το ουράνιο όραμα, αλλά σε αυτούς που κατοικούσαν στη Δαμασκό πρώτα και [έπειτα και] στα Ιεροσόλυμα, και σε όλη τη χώρα της Ιουδαίας και στα έθνη κηρύττω, να μετανοήσουν και να επιστρέψουν στον Θεό, πράττοντες έργα που είναι άξια της μετάνοιάς τους».

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2017)