Απόστολος Κυριακής 2 Ιουλίου 2017
(Εβρ. 9.1-7). «…ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν «Άγια Αγίων», όπου υπήρχε χρυσό θυμιατήρι και η κιβωτός της διαθήκης…»
Εἶχε μὲν οὖν καὶ ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν· σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτη, ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια. μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.
Απόδοση στη Νεοελληνική
Είχε λοιπόν και η πρώτη σκηνή [η πρώτη διαθήκη που συμβολιζόταν από τη «σκηνή του μαρτυρίου»] λατρευτικές διατάξεις, όπως επίσης και το επίγειο θυσιαστήριο. Διότι είχε κατασκευασθεί το πρώτο τμήμα της σκηνής, μέσα στο οποίο βρισκόταν η [επτάφωτη] λυχνία και η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων, το οποίο [πρώτο τμήμα] λεγόταν «Άγια». Μετά δε το δεύτερο παραπέτασμα, ήταν το μέρος της σκηνής που λεγόταν «Άγια Αγίων», όπου υπήρχε χρυσό θυμιατήρι και η κιβωτός [με τις πλάκες] της διαθήκης, καλυμμένη τριγύρω παντού με χρυσό, μέσα στην οποία βρισκόταν η χρυσή στάμνα που είχε το μάννα και η ράβδος του Ααρών που είχε βλαστήσει και οι πλάκες της διαθήκης, ενώ πάνω από αυτήν [την κιβωτό] υπήρχαν [δύο] χρυσά Χερουβίμ, τα οποία [με τη σκιά των πτερύγων τους] κατασκίαζαν το «ιλαστήριο» [δηλαδή το επάνω μέρος της κιβωτού]. Σχετικά με αυτά όμως δεν είναι τώρα ώρα να γίνει λόγος. Αφού λοιπόν όλα αυτά ήταν έτσι φτιαγμένα, στο μεν πρώτο τμήμα της σκηνής πάντα εισέρχονταν οι Ιερείς, τελώντας τις λατρευτικές τελετές, ενώ στο δεύτερο τμήμα [της σκηνής] μία φορά τον χρόνο μόνο [εισερχόταν] ο αρχιερέας, και αυτός όχι χωρίς να είναι εφοδιασμένος με το αίμα [της θυσίας], το οποίο προσέφερε υπέρ του εαυτού του και υπέρ των αμαρτημάτων του λαού [τα οποία είχαν διαπραχθεί από άγνοια].
© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr (2017)