Απόστολος Κυριακής 2.9.2018

Απόστολος Κυριακής (Β’ Κορ. 1.21-2.4)

Ὁ δὲ βεβαιῶν ἡμᾶς σὺν ὑμῖν εἰς Χριστὸν καὶ χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀῤῥαβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν. Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν ἐμὴν ψυχήν, ὅτι φειδόμενος ὑμῶν οὐκέτι ἦλθον εἰς Κόρινθον. οὐχ ὅτι κυριεύομεν ὑμῶν τῆς πίστεως, ἀλλὰ συνεργοί ἐσμεν τῆς χαρᾶς ὑμῶν· τῇ γὰρ πίστει ἑστήκατε. Ἔκρινα δὲ ἐμαυτῷ τοῦτο, τὸ μὴ πάλιν ἐν λύπῃ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. εἰ γὰρ ἐγὼ λυπῶ ὑμᾶς, καὶ τίς ἐστιν ὁ εὐφραίνων με εἰ μὴ ὁ λυπούμενος ἐξ ἐμοῦ; καὶ ἔγραψα ὑμῖν τοῦτο αὐτό, ἵνα μὴ ἐλθὼν λύπην ἔχω ἀφ᾿ ὧν ἔδει με χαίρειν, πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν. ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ συνοχῆς καρδίας ἔγραψα ὑμῖν διὰ πολλῶν δακρύων, οὐχ ἵνα λυπηθῆτε, ἀλλὰ τὴν ἀγάπην ἵνα γνῶτε ἣν ἔχω περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Εκείνος ο οποίος μας δίνει την βέβαια πεποίθησή του σε εμάς μαζί με εσάς [ώστε να μένετε πιστοί] στον Χριστό και ο οποίος μας έχρισε [με το Άγιο Πνεύμα], είναι ο Θεός. Αυτός είναι που έβαλε την σφραγίδα πάνω μας και έδωσε τον αρραβώνα με το Πνεύμα το Άγιο στις καρδιές μας. Επικαλούμαι ως μάρτυρα τον Θεό που γνωρίζει την ψυχή μου, ότι δεν ήρθα στην Κόρινθο για να μην σας στεναχωρήσω. Αυτό όχι γιατί θέλω να κυριεύσω πάνω σε εσάς και την πίστη σας, αλλά γιατί είμαστε συνεργοί της δική σας χαράς· Άλλωστε σε αυτήν [την πίστη] μένετε σταθεροί. Αποφάσισα μόνος μου αυτό· να μην έρθω με λύπη πάλι σε εσάς. Εάν όμως σας προκαλέσω λύπη, αυτή θα αποβλέπει στο καλό σας και εγώ θα παίρνω χαρά από την λύπη αυτή. Γι’ αυτό σας έγραψα αυτό ακριβώς στην προηγούμενη επιστολή, ώστε, όταν θα έρθω, να μην δοκιμάσω την λύπη αλλά την χαρά. Είμαι βέβαιος για όλους ότι η δική μου χαρά είναι χαρά όλων σας. Με πολλή θλίψη και σφίξιμο στην καρδιά σας έγραψα με πολλά δάκρυα, όχι για να λυπηθείτε αλλά για να γνωρίσετε την περίσσια αγάπη που έχω προς εσάς.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: www.epiaspalathon.gr (2018)