Απόστολος Κυριακής 14 Μαΐου 2017

Οἱ μὲν οὖν διασπαρέντες ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον εἰ μὴ μόνον ᾿Ιουδαίοις. Ἦσαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰσελθόντες εἰς ᾿Αντιόχειαν ἐλάλουν πρὸς τοὺς ῾Ελληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν. καὶ ἦν χεὶρ Κυρίου μετ᾿ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον. Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείας· ὃς παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς τῷ Κυρίῳ. ἐξῆλθε δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον, καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν. ἐγένετο δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν, χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν ᾿Αντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς. Ὁ Βαρνάβας καὶ ὁ Σαῦλος ἀποστέλλονται εἰς τὴν ᾿Ιουδαίαν. Ἐν ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων προφῆται εἰς ᾿Αντιόχειαν· ἀναστὰς δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι ῎Αγαβος ἐσήμανε διὰ τοῦ Πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι ἐφ᾿ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος. τῶν δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς κατοικοῦσιν ἐν τῇ ᾿Ιουδαίᾳ ἀδελφοῖς· ὃ καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.

Απόδοση στη Νεοελληνική

[Οι Χριστιανοί] εκείνοι, οι οποίοι είχαν διασκορπισθεί, εξαιτίας του διωγμού που είχε γίνει λόγω του Στεφάνου [του Πρωτομάρτυρα], πέρασαν ως τη Φοινίκη και την Κύπρο και την Αντιόχεια. Και δεν κήρυσσαν τον λόγο [του Ευαγγελίου] παρά μόνο σε Ιουδαίους. Υπήρχαν δε κάποιοι από αυτούς, [καταγόμενοι] από την Κύπρο και την Κυρήνη, οι οποίοι, αφού εισήλθαν στην Αντιόχεια, κήρυσσαν προς τους «Ελληνιστές» [δηλ. τους Εβραίους Χριστιανούς, οι οποίοι κατάγονταν από ξένες περιοχές και μιλούσαν την ελληνική γλώσσα], ευαγγελιζόμενοι τον Κύριο Ιησού. Και το χέρι [η βοήθεια] του Κυρίου ήταν μαζί τους και μεγάλος αριθμός [ανθρώπων], αφού πίστεψαν, επέστρεψαν [στην αληθινή πίστη] προς τον Κύριο. Η δε εκκλησία των Ιεροσολύμων άκουσε αυτήν την πληροφορία, περί αυτών, και απέστειλαν τον Βαρνάβα, να πάει ως την Αντιόχεια. Εκείνος, αφού πήγε, βλέποντας τη Χάρη του Θεού, χάρηκε, και παρακινούσε όλους [αυτούς που είχαν πιστέψει], να παραμένουν αποφασιστικά με όλη τους την καρδιά [πιστοί και αφοσιωμένοι] στον Κύριο. Διότι ήταν άνθρωπος αγαθός και γεμάτος με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος και με πίστη. Και προστέθηκε αρκετό πλήθος στον Κύριο [στην Εκκλησία του Κυρίου]. Και πήγε στην Ταρσό ο Βαρνάβας, για να αναζητήσει τον Σαύλο και αφού τον βρήκε, τον πήγε στην Αντιόχεια. Και επί έναν ολόκληρο χρόνο αυτοί [οι δύο Απόστολοι] συμμετείχαν στις συνάξεις της [εκεί] εκκλησίας και δίδασκαν αρκετό πλήθος. Και στην Αντιόχεια ονομάσθηκαν για πρώτη φορά οι μαθητές «Χριστιανοί». Ο Βαρνάβας και ο Σαύλος αποστέλλονται [κατόπιν] στην Ιουδαία. Και εκείνες τις ημέρες κατήλθαν από τα Ιεροσόλυμα στην Αντιόχεια [μερικοί] προφήτες. Κάποιος από αυτούς, ονόματι Άγαβος, σηκώθηκε και, φωτισμένος με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, μίλησε για μεγάλη πείνα που έμελλε να πέσει σε όλον τον κόσμο· κάτι που πράγματι συνέβη επί Καίσαρος Κλαυδίου. Αποφάσισαν δε, να στείλει καθένας από τους μαθητές, αναλόγως τι μπορούσε, [οικονομική βοήθεια] προς εξυπηρέτηση των αδελφών που κατοικούσαν στην Ιουδαία. Κάτι που πράγματι έκαναν, αποστέλλοντας προς τους πρεσβυτέρους [την βοήθεια, τις εισφορές αυτές] μέσω του Βαρνάβα και του Σαύλου.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2017)