Απόστολος Κυριακής της Θείας Προνοίας (Ρωμ. 5.1-10)

Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Αφού, λοιπόν, λάβαμε δικαίωση επειδή πιστέψαμε, έχουμε ειρήνη με τον Θεό δια μέσου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος ακριβώς μας οδήγησε με την πίστη στη Χάρη του Θεού, στην οποία έχουμε στερεωθεί και καυχόμαστε για την ελπίδα συμμετοχής μας στη δόξα του Θεού. Όχι μόνο αυτό, αλλά καυχόμαστε και στις θλίψεις, γιατί γνωρίζουμε πως οι θλίψεις μας οδηγούν στην υπομονή, η υπομονή στον δοκιμασμένο χαρακτήρα κι ο δοκιμασμένος χαρακτήρας στην ελπίδα. Η ελπίδα, από την άλλη, δεν ντροπιάζει διότι η αγάπη του Θεού έχει εκχυθεί στις καρδιές μας και η οποία μας δόθηκε με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Κι αυτό γιατί ο Χριστός, όταν εμείς ήμασταν ακόμη ασθενείς (πνευματικά), πέθανε για εμάς τους ασεβείς ανθρώπους, στον κατάλληλο χρόνο (που είχε ορίσει η πρόνοια του Θεού). Δύσκολα θα έδινε κανείς τη ζωή του για έναν δίκαιο. Γιατί υπέρ του καλού ποιος τολμάει να πεθάνει; Ο Θεός όμως ξεπερνώντας αυτά τα όρια έδειξε την αγάπη του για εμάς, καθώς ενώ εμείς ήμασταν αμαρτωλοί, ο Χριστός έδωσε τη ζωή του για εμάς. Πολύ περισσότερο αφού έχουμε σωθεί με το αίμα του τώρα, ο ίδιος μας έχει σώσει από την μελλοντική οργή. Παρ’ όλο που ήμασταν εχθροί με τον Θεό (απομακρυσμένοι από Εκείνον), μας συμφιλίωσε μαζί του ο σταυρικός θάνατος του Υιού του· πολύ περισσότερο τώρα που συμφιλιωθήκαμε, η ζωή Του θα μας χαρίσει τη σωτηρία.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: www.epiaspalathon.gr (2018)