Η Ανάσταση του Χριστού μέσα μας

Γιατί απ’ τη στιγμή που έκανε δική Του την ανθρώπινη φύση, πλέον ό,τι κάνει σε εμάς Εκείνος, εγχαράσσεται και στον Εαυτό Του.

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Ας δούμε λοιπόν και ας εξετάσουμε προσεκτικά ποιο είναι το μυστήριο της Ανάστασης του Χριστού και Θεού μας, το οποίο πάντοτε συμβαίνει μυστηριακά σε κάθε έναν από εμάς εφόσον το επιθυμεί. Ας εξετάσουμε ακόμη και πώς ο Χριστός θάβεται μέσα μας, όπως θάφτηκε στον τάφο, αλλά και πώς ανασταίνεται και καθώς είναι ενωμένος με μας, μας ανασταίνει μαζί του. Αυτός λοιπόν είναι ο σκοπός αυτού του λόγου.

Ο Χριστός και Θεός μας, αφού σταυρώθηκε και σήκωσε όλη την αμαρτία του κόσμου, γευόμενος τον θάνατο, κατήλθε στον Άδη.

Όπως ακριβώς λοιπόν επανερχόμενος από τον Άδη εισήλθε στο άχραντο Σώμα Του, απ’ το οποίο ποτέ δεν χωρίστηκε ακόμη και κατά την κάθοδό Του, έτσι συμβαίνει και τώρα. Εμείς μεν αποχωριζόμαστε τον κόσμο και μπαίνουμε στο μνήμα της μετάνοιας και της ταπείνωσης με τη μετοχή μας στο γεγονός των Παθών του Κυρίου, ενώ Εκείνος κατέρχεται ο Ίδιος απ’ τους Ουρανούς και, όπως στο μνήμα, έτσι εισέρχεται στο Σώμα μας και καθώς ενώνεται με τις ψυχές μας, οι οποίες είναι ομολογουμένως νεκρές, τότε ακριβώς σε μας που ανέστησε χαρίζει τη δυνατότητα να βλέπουμε δι’ Αυτού τη δόξα της μυστηριακής Του Ανάστασης.

Η Ανάσταση του Χριστού είναι και Ανάσταση δική μας· αυτών που έχουμε πέσει κάτω.

Γιατί Εκείνος, αφού -σύμφωνα και με τις Γραφές- δεν έπεσε ποτέ στην αμαρτία και η δόξα του δεν αλλοιώθηκε ποτέ ούτε στο ελάχιστο, πώς είναι δυνατόν να ανασταίνεται ή να δοξάζεται εν χρόνω; Αυτός που πάντοτε είναι και παραμένει υπερδεδοξασμένος και υπεράνω κάθε αρχής και εξουσίας. Άρα Ανάσταση και Δόξα του Χριστού είναι η δική μας δόξα, η οποία μέσα από τη δική Του Ανάσταση μέσα μας, γίνεται, δεικνύεται και φανερώνεται σε εμάς. Γιατί απ’ τη στιγμή που έκανε δική Του την ανθρώπινη φύση, πλέον ό,τι κάνει σε εμάς Εκείνος, εγχαράσσεται και στον Εαυτό Του.

Οι περισσότεροι απ’ τους ανθρώπους πιστεύουν την Ανάσταση του Χριστού, πολύ λίγοι όμως είναι αυτοί που την βλέπουν ολοκάθαρα. Αυτοί όμως που δεν μπορούν να την δουν, ούτε να προσκυνήσουν μπορούν τον Κύριο Ιησού Χριστό, γιατί είναι Άγιος. «Διότι κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει τον Κύριο Ιησού, παρά μόνο με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος» (Α’ Κορ. Ιβ’ 3), αλλά και αλλού γράφει: «Ο Θεός είναι Πνεύμα και όσοι τον προσκυνούν, πρέπει να τον προσκυνούν εν Αγίω Πνεύματι και εν αληθεία».
Γι’ αυτό και η ιερότατη φράση δεν λέει «Ἀνάστασιν Χριστοῦ πιστεύσαντες» (Αφού πιστεύσαμε στην Ανάσταση του Χριστού), αλλά τι λέει; «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν ἅγιον Κύριον Ἰησοῦν, τόν μόνον ἀναμάρτητον». (Αφού είδαμε την ανάσταση του Χριστού, ας προσκυνήσουμε τον Άγιο Κύριο Ιησού, ο οποίος είναι ο μόνος αναμάρτητος).

Γιατί τώρα λοιπόν μας προτρέπει το Άγιο Πνεύμα να μιλάμε σαν να έχουμε δει την Ανάσταση αυτή, την οποία φυσικά δεν έχουμε δει;

Γιατί λέμε «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι», ενώ ο Χριστός αναστήθηκε μια φορά πριν από χίλια χρόνια και μάλιστα ακόμη και τότε δεν τον είδε κανείς να ανασταίνεται; Μήπως λοιπόν θέλει η Αγία Γραφή να λέμε ψέματα; Αλίμονο, αντίθετα μας παρακινεί στο να αληθεύουμε, αφού είναι προφανές ότι η Ανάσταση του Χριστού συμβαίνει μέσα σε κάθε έναν από εμάς τους πιστούς και μάλιστα όχι μία φορά, αλλά κάθε στιγμή. Για να το πω απλά: ο ίδιος ο Δεσπότης Χριστός ανασταίνεται μέσα μας, απαστράπτοντας και φέροντας τις λαμπρές αστραπές της αφθαρσίας και της Θεότητάς Του.

Η Ανάσταστη του Χριστού μέσα μας – Άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, Λόγος (ιγ’) περί της του Χριστού Αναστάσεως
© Απόδοση στη Νεοελληνική – Επιλογή των αποσπασμάτων: www.epiaspalathon.gr (2018)

(Visited 540 times, 1 visits today)

Σχετικές δημοσιεύσεις