Στιχηρά αίνων όρθρου Μ. Τρίτης

Ἦχος α’ Ἰδιόμελον

Κοσμά μοναχού

Ἐν ταῖς λαμπρότησι τῶν Ἁγίων σου, πῶς εἰσελεύσομαι ὁ ἀνάξιος; ἐὰν γὰρ τολμήσω συνεισελθεῖν εἰς τὸν νυμφῶνα, ὁ χιτών με ἐλέγχει, ὅτι οὐκ ἔστι τοῦ γάμου, καὶ δέσμιος ἐκβαλοῦμαι ὑπὸ τῶν Ἀγγέλων, καθάρισον Κύριε, τὸν ῥύπον τῆς ψυχῆς μου, καὶ σῶσόν με ὡς φιλάνθρωπος.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Πως να εισέλθω εγώ ο ανάξιος μέσα στην λαμπρότητα των Αγίων Σου; Γιατί εάν τολμήσω να μπω μαζί τους στον νυμφώνα Σου, ο χιτώνας θα με ελέγξει, ως ανάξιο του γάμου και σαν δεσμώτης θα πεταχτώ έξω από τους Αγγέλους. Καθάρισε, λοιπόν, Κύριε, την ακαθαρσία της ψυχής μου και σώσε με, ως φιλάνθρωπος.

Ἦχος β’ Ἰδιόμελον

Ιωάννου μοναχού

Ὁ τῇ ψυχῆς ῥαθυμίᾳ νυστάξας, οὐ κέκτημαι, Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα τὴν ἐξ ἀρετῶν, καὶ νεάνισιν ὡμοιώθην μωραῖς, ἐν καιρῷ τῆς ἐργασίας ῥεμβόμενος, τὰ σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν σου, μὴ κλείσῃς μοι Δέσποτα, ἀλλ’ ἐκτινάξας μου τὸν ζοφερὸν ὕπνον ἐξανάστησον, καὶ ταῖς φρονίμοις συνεισάγαγε Παρθένοις, εἰς νυμφῶνα τὸν σόν, ὅπου ἦχος καθαρὸς ἑορταζόντων, καὶ βοώντων ἀπαύστως· Κύριε δόξα σοι.

Απόδοση στη νεοελληνική:

Αλίμονο αν η ψυχή νυστάξει και αναπαυθεί, Νυμφίε μου Χριστέ, διότι δεν θα αποκτήσω την αναμμένη λαμπάδα των αρετών. Και θα μοιάσω με τις ανόητες νεάνιδες, αν στον καιρό της εργασίας βρεθώ σε αμφιταλάντευση. Σε παρακαλώ, λοιπόν, Δέσποτα μην κλείσεις τα σπλάχνα της συμπόνιας Σου, αλλά αποτίναξε τον βαθύ μου ύπνο, ανασταίνοντάς με και στη σύνεση των Παρθένων οδήγησέ με, στον δικό Σου, δηλαδή, νυμφώνα. Εκεί όπου ο ήχος αυτών που σε γιορτάζουν είναι καθαρός και αναφωνούν ακατάπαυστα: « Κύριε δόξα σε σένα!».

© Απόδοση στη Νεοελληνική: www.epiaspalathon.gr (2018)

*Με επιφύλαξη κάθε δικαιώματος. Επιτρέπεται η χρήση της μετάφρασης για μη εμπορικό σκοπό,
με τον όρο αναφοράς της πηγής (παραπομπή στην παρούσα Ιστοσελίδα)