Η εμπειρία της μυστηριακής ζωής – Επί ασπαλάθων
Ο Θεός χαρίζει σε όλους τους ανθρώπους το “είναι”. Ωστόσο, ο βαθμός που ο κάθε άνθρωπος θέλει να κινηθεί προς τον Θεό είναι αυτός που καθορίζει την ποιότητα αυτού του “είναι”.
Με τα μυστήρια της Εκκλησίας γιατρεύεται ακριβώς αυτή η βούληση του ανθρώπου. Της δίνεται μία κατεύθυνση και έτσι μεταβάλλεται, για να ακολουθήσει την πορεία του “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν”. Το αποκορύφωμα της μυστηριακής ζωής είναι η Θεία Ευχαριστία, στην οποία η ανθρώπινη φθαρτή φύση του ανθρώπου κοινωνεί με την ανθρώπινη αναστημένη φύση του Χριστού, η οποία έχει απαλλαγεί από τον θάνατο και τη φθορά.
Αυτή η πραγματικότητα βιώνεται και σε αυτή τη ζωή αλλά και στην επόμενη. Γι’ αυτό και το σώμα πολλών Αγίων, οι οποίοι ζούσαν τη μυστηριακή ζωή και ήταν διαρκώς σε κοινωνία με τον Θεό, μένει άφθαρτο για πολλά χρόνια.
