Απόστολος Κυριακής 20 Αυγούστου 2017

Απόστολος Κυριακής ια´ εβδομάδος Επιστολών (Α΄ Κορ. 9.2-12)

«Ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα.»

Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. Ἡ ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσιν αὕτη ἐστί. Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πιεῖν; Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς; Ἤ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι; Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ ἐκ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; Ἤ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει; Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; Ἤ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει; Ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται· οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα. μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; Ἤ δι ̓ ἡμᾶς πάντως λέγει; Δι’ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, ὅτι ἐπ’ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ’ ἐλπίδι. Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν; Εἰ ἄλλοι τῆς ἐξουσίας ὑμῶν μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; Ἀλλ’ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν, ἵνα μὴ ἐγκοπήν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.

Απόδοση στη Νεοελληνική

Διότι στον νόμο του Μωυσή έχει γραφτεί: «μην φιμώσεις βόδι το οποίο αλωνίζει».

Εάν για άλλους δεν είμαι απόστολος, για εσάς όμως είμαι. Διότι εσείς, με τη Χάρη του Κυρίου, είστε η επιβεβαίωση της αποστολής μου. Η απολογία μου σε εκείνους που με ανακρίνουν [για να μάθουν αν είμαι απόστολος] είναι η ακόλουθη. Άραγε δεν έχουμε [εγώ και οι συνεργάτες μου στο αποστολικό έργο] εξουσία να τρώμε και να πίνουμε [όσα μας προσφέρουν οι μαθητές μας]; Δεν έχουμε δυνατότητα να έχουμε μαζί μας [Χριστιανή] γυναίκα αδελφή, όπως και οι υπόλοιποι απόστολοι και οι αδελφοί του Κυρίου και ο Κηφάς [για να μας διακονεί]; Ή [μήπως] μόνο εγώ και ο Βαρνάβας δεν έχουμε το δικαίωμα να μην εργαζόμαστε [για να καλύψουμε τις υλικές μας ανάγκες]; Ποιος [στρατιώτης] πηγαίνει ποτέ στον πόλεμο με δικά του έξοδα [για να καλύψει τα όπλα και τη διατροφή του]; Ποιος φυτεύει αμπελώνα και δεν τρώει από τον καρπό του; Ή ποιος ποιμαίνει ποίμνη και δεν τρώει από το γάλα της; Αλλά αυτά [που σας λέω], τα λέω άραγε σύμφωνα με τα ανθρώπινα μέτρα; Ή μήπως και ο νόμος αυτά δεν λέει; Διότι στον νόμο του Μωυσή έχει γραφτεί: «μην φιμώσεις βόδι το οποίο αλωνίζει». Άραγε μήπως τον Θεό τον ενδιαφέρει [να νομοθετήσει στον θείο νόμο] για τα βόδια; Ή [μήπως] για εμάς τα λέει, πάντως, αυτά; Διότι για εμάς έχει γραφτεί ότι εκείνος που οργώνει πρέπει να οργώνει με την ελπίδα [ότι θα λάβει τη συγκομιδή] και εκείνος που γεμάτος ελπίδα αλωνίζει [οφείλει] να μετέχει στην ελπίδα του [δηλαδή στην απόλαυση των κόπων του]. Εάν εμείς «σπείραμε» σε εσάς τα πνευματικά, [άραγε] είναι μεγάλο [ζήτημα], αν εμείς «θερίσουμε» από εσάς τα σαρκικά; Εάν άλλοι κάνουν χρήση των δικαιωμάτων που έχουν απέναντί σας, πολύ περισσότερο δεν έχουμε εμείς τέτοια εξουσία; Όμως, εμείς δεν κάναμε χρήση αυτών των δικαιωμάτων, αλλά πάντα υπομένουμε, για να μην δημιουργήσουμε κάποιο πρόσκομμα στο ευαγγέλιο του Χριστού.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2017)