Απόστολος Κυριακής 23 Ιουλίου 2017

Κυριακή Ζ’ επιστολών (Ρωμ. 15.1-7).

Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν, ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ἡμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ.

Απόδοση στη Νεοελληνική

«Γι’ αυτό σας παρακαλώ να δέχεσθε και να βοηθάτε ο ένας τον άλλον, όπως και ο Χριστός μας δέχθηκε ως αδελφούς…»

Και οφείλουμε εμείς οι δυνατοί [στην πίστη] να υπομένουμε τις αδυναμίες των αδύνατων [αδελφών μας] και να μην επιζητούμε αυτό που ευχαριστεί εμάς. Καθένας από εμάς ας επιζητεί να είναι αρεστός στον πλησίον, με σκοπό το καλό, [δρώντας] εποικοδομητικά [υποστηρίζοντας τον πλησίον στην πνευματική ζωή]. Διότι και ο Χριστός δεν επιζητούσε το ευχάριστο [και την άνεση] για τον εαυτό του, αλλά, όπως έχει γραφτεί, «οι εμπαιγμοί εκείνων που σε βλασφημούν, έπεσαν πάνω σε εμένα». Όλα όσα έχουν γραφτεί στο παρελθόν [στην Αγία Γραφή], έχουν γραφτεί για δική μας διδασκαλία, έτσι ώστε με την υπομονή και την παρηγοριά των [θείων] Γραφών να έχουμε την ελπίδα. Και ο Θεός [ο χορηγός] της υπομονής και της παρηγοριάς, ας δώσει, να φρονείτε και εσείς το ίδιο ο ένας για τον άλλον, σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού, ούτως ώστε με μια καρδιά και με ένα στόμα να δοξάζετε τον Θεό και Πατέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό [σας παρακαλώ να] δέχεσθε και να βοηθάτε ο ένας τον άλλον [με αγάπη και καλοσύνη], όπως και ο Χριστός μας δέχθηκε [ως αδελφούς], για να δοξασθεί ο Θεός.

© Απόδοση στη Νεοελληνική: v.a.k. για λογαριασμό του www.epiaspalathon.gr  (2017)