Κατάσταση παραδόξου
Ἡ ζωή μοῦ φανερώθηκε! Ὅμως δέν ἄντεξα … Εἶμαι ἕνα ἀκόμα θύμα τῆς ὑπαρξιακῆς ἀδράνειας.
Ἄστραψες στό μέσο τῆς ζωῆς μου,
ἥλιος λαμπρός, καθώς Σέ εἶχαν προφητεύσει.
Τό ψωμί ἀνέκτησε τήν ὀσμή καί τή γεύση του,
τό νερό ξανάγινε δροσιστικό καί διαυγές,
ἀκόμα καί τό πιό δυνατό κρασί
δέν μποροῦσε νά μέ μεθύσει.
Ὁ δρόμος γιά τόν οὐρανό
ἀνοίχθηκε προκλητικός γιά τά βήματά μου.
Ἡ ζωή μοῦ φανερώθηκε!
Ὅμως δέν ἄντεξα –τό σαρκίο ἤ μήπως ἡ ψυχή μου;-
τό βάρος τῆς παρουσίας Σου καί δραπέτευσα
ἀπό τήν ἐλευθερία πού μοῦ χάρισες.
Εἶμαι ἕνα ἀκόμα θύμα τῆς ὑπαρξιακῆς ἀδράνειας.
Ἀρχιμανδρίτης Δοσίθεος Καστόρης
(Visited 232 times, 1 visits today)
